دکتر حسین شهیدی
................................................
فریده رهنما
................................................
امیرهوشنگ کشاورز صدر
................................................
بهراد مهدوی
................................................
دکتر آژیده مقدم
آژیده مقدم ، زبانشناس و باستانشناس ، استاد و نظریه‌پرداز خط‌ها و زبان‌های ایرانی باستان است . در سال ۱۳۷۹ در گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران مشغول تدریس شد . مقدم مشاور ایرانشناسی مرکز مطالعات خلیج فارس است .
بررسی نظامهای نگارشی مورد استفاده برای ثبت شاخه‌های گوناگون زبان‌های ایرانی در دوره‌ای مختلف تاریخی همواره در مرکز توجه دکتر مقدم بوده است . او معتقد است نداشتن شناخت کافی از قراردادهای نگارشی می‌تواند سبب بروز و رواج برخی تغییرات یا سوء تعبیرهای معنایی جدی در زبان شود .
مقدم در رساله‌یی با عنوان پازند برای نخستین‌بار به بررسی بازتاب قوانین نگارشی فارسی میانه و نیز تنوع گویشی در متون پازند پرداخت و با ثبت ویژگی‌های یکایک حروف در واژه‌های پازند و مقایسۀ آنها با صورت‌های متداول در متنهای پهلوی کتابی ، موفق شد اصولی از روش‌های پازندنویسان را در بازنویسی این متون روشن سازد همچنین با بررسی تغییرات نشانه‌های خطی از پهلوی به پازند ، فرضیه‌یی دربارۀ روند شکل‌گیری نشانه‌های خط اوستایی ارائه کرد .
دکتر مقدم آغازگر روشی از پژوهش در تاریخ مطالعات خطوط باستانی است که طی آن ساختمان بیرونی نظام نگارشی لوح‌های کُنار صندل جنوبی جیرفت در کنار مجموعه نشانه‌های خط ایلامی زنجیره‌یی در مقایسۀ عمومی با ایلامی آغازین در یک نظام هندسی مورد بررسی قرار می‌گیرد .
برخی پژوهش‌های دکتر مقدم :
برخی پژوهش‌های دکتر مقدم :
(1377-78). پازند. رساله برای دریافت درجۀ دکتری در رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی. استاد راهنما : احمد تفضلی. استاد مشاور: بدرالزمان قریب. دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران.
(2009/1388). “Ancient Geometry and “*Proto-Iranian” Scripts. South Konar Sandal mound inscriptions, Jiroft” by Harrassowitz in From Daēnā to Dīn, Religion, Kultur and Sprache in der iranischen Welt, Festschrift für Philip Kreyenbroek zum 60. Geburstag, Herausgegeben von Christine Allison, Anke Joisten-Pruschke And Antje Wendtland, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden, 2009, 53-103.
(1389). "پیوندهای کهن‌ترین نظامهای نگارشی در ایران و درۀ سند". مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی 61، دانشگاه تهران، شمارۀ 191، 99-114.
(1392). "هندسۀ باستان: نگارش، هنر، ریاضیات". در باستان‌شناسی حوزۀ هلیل رود: جنوب شرق ایران: جیرفت. مجموعه مقاله‌های دومین همایش بین‌المللی تمدن حوزۀ هلیل رود: جیرفت. تهران-کرمان 1387. به کوشش یوسف مجیدزاده، محمدرضا میری. فرهنگستان هنر. تهران: متن، 231-302.
(1394). "بررسی ویژگی‌های نگارشی بخش‌هایی از ترجمۀ قرآن قدس". در فصلنامۀ نقد کتاب زبان و ادبیات، شمارۀ 1، بهار 1394، 270 تا 310، خانۀ کتاب (با همکاری مریم شادکمالی).
(1395). "بیستون؛ دی روز ... ام روز". در پژوهش‌های زبانی، دانشکدۀ ادبیات، دانشگاه تهران، سال 7، شمارۀ 1، 137-156.
(1395). "زرستون؛ بانو و ایزدبانو ". در پژوهش‌های زبانی، دانشکدۀ ادبیات، دانشگاه تهران، سال 7، شمارۀ 2، 117-130.
(1398). نظام نگارش هندسی در گِل‌نبشته‌های تپۀ کُنار صندل جنوبی، جیرفت. تهران: دانه.1398/ در دو نسخه پارسی و پارسی-انگلیسی/ The Geometric Writing System of the South Konar Sandal Mound Tablets, Jiroft. Tehran: Daneh.(2019).
